Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Τί μας προσφέρει μικρές στιγμές ευτυχίας;

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες ενώ έχω διάφορα στο μυαλό μου δεν μπορώ να γράψω. Δε θέλω να γίνω φορτική και να μιλήσω για όλα αυτά που νοιώθω. Πιέστηκα γιατί ανέλαβα πολλά πράγματα τελευταία, είχα μελαγχολήσει λιγάκι ίσως και στενοχωριέμαι πολύ για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια φίλη μου. Αυτό που με στενοχωρεί όμως περισσότερο είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω. Σε ότι είναι δυνατό είμαι δίπλα της και κάνω ό,τι μπορώ όταν όμως το πρόβλημα επεκτείνεται σε οικονομικό επίπεδο εκεί δυστυχώς δε μπορώ να κάνω πολλά. Γιατί αν μου πέρναγε και είχα τη δυνατότητα θα το είχα λύσει. Μιλάμε για μια σπουδαία κοπέλα την ιστορία της οποίας θα σας τη διηγηθώ κάποια στιγμή.
Για να ξεφύγω έστω για λίγο από όλα αυτά που με έχουν στενοχωρήσει και να δούμε και λίγο τη θετική πλευρά της ζωής, σας προσκαλώ να σκεφτείτε και να μιλήσετε για:
"Απλά καθημερινά πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένους"
Π.χ στη δουλειά μου η κυρία Ε. η λογίστρια μας μου είπε: " Να παίζω με τα εγγονάκια μου."
Εσείς;

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Έχουν και αυτά ψυχούλα, να μην το ξεχνάμε.



Η Παγκόσμια Ημέρα για τα ζώα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου, έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι ο σεβασμός για τις άλλες μορφές ζωής είναι συχνά δείκτης για το σεβασμό μας στις ανθρώπινες αξίες.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδη συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

(ΠΗΓΗ: madata.gr)




Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

"Εκεί που φτερουγίζει ο νους..."


Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν



Εκεί που φτερουγίζει ο νους
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει



Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό



Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου



Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει



Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό



Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

Αναγνώστες