Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες ενώ έχω διάφορα στο μυαλό μου δεν μπορώ να γράψω. Δε θέλω να γίνω φορτική και να μιλήσω για όλα αυτά που νοιώθω. Πιέστηκα γιατί ανέλαβα πολλά πράγματα τελευταία, είχα μελαγχολήσει λιγάκι ίσως και στενοχωριέμαι πολύ για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια φίλη μου. Αυτό που με στενοχωρεί όμως περισσότερο είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω. Σε ότι είναι δυνατό είμαι δίπλα της και κάνω ό,τι μπορώ όταν όμως το πρόβλημα επεκτείνεται σε οικονομικό επίπεδο εκεί δυστυχώς δε μπορώ να κάνω πολλά. Γιατί αν μου πέρναγε και είχα τη δυνατότητα θα το είχα λύσει. Μιλάμε για μια σπουδαία κοπέλα την ιστορία της οποίας θα σας τη διηγηθώ κάποια στιγμή.
Για να ξεφύγω έστω για λίγο από όλα αυτά που με έχουν στενοχωρήσει και να δούμε και λίγο τη θετική πλευρά της ζωής, σας προσκαλώ να σκεφτείτε και να μιλήσετε για:
"Απλά καθημερινά πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένους"
Π.χ στη δουλειά μου η κυρία Ε. η λογίστρια μας μου είπε: " Να παίζω με τα εγγονάκια μου."
Εσείς;